Gdy tylko znalazłem ogłoszenie o tym, że w Schronisku Pokemon potrzebują chętnych do pracy od razu się zgodziłem. Tym razem nie towarzyszyła mi moja starterka wolała przelecieć się nad miastem. Wszedłem do środka i zauważyłem coś w rodzaju boksów dla pokemonów. Nie były to klatki. Pokemony swobodnie biegały, mogło zobaczyć wszystko nie tak jak w innych miejscach gdzie ludzie mogą zamykać pokemony w klatkach. Przywitałem się z dziewczyną która kończyła zmianę i wszystko mi wyjaśniła. Dzisiaj miałem jedynie powypełniać formularze adopcji z imionami i nazwami gatunków pokemonów i położyć je w recepcji, nakarmić pokemony i umyć podłogę. Na początek nakarmiłem pokemony którymi miałem się zająć. Ku mojemu zdziwieniu było tu bardzo dużo Eevee które były bardzo zabawne i ciągle wygłupiały się wraz z innymi pokemonami. Po skończonej czynności zająłem się myciem podłogi. Okazało się to trudniejsze niż myślałem i w wysuszeniu podłogi pomógł mi Vulpix używając na wodzie Żaru, a ta od razu wyparowała pozostawijąc czystą i suchą podłogę. Otworzyłem na chwilę drzwi by para wyleciała z budynku i już po chwili została mi tylko jedna czynność - wypełnienie formularzy adopcji. Podczas tej czynności musiałem opisać jak zachowuje się pokemon, zaznaczyć jego płeć, rasę oraz zdolność. Tym razem przydał się PokeDex. Po skończonej pracy odłożyłem wszytko na miejsce, pożegnałem się z pokemonami i wróciłem do Centrum Pokemon.

Kolejny słoneczny dzień w regionie Kanto, do pobliskiego schroniska przyszła zielonowłosa trenerka Yukiyo Izayashi. Czyżby chciała adoptować pokemona? Nie, razem ze swoimi przyjaciółmi chciała trochę popracować, by zdobyć pieniądze. Zatem weszła do pierwszego gabinetu, jej Zangoose od razu z Bulbasaurem i Elekidem poszli sprzątać schowek, a także kantorek. Sama zaś wzięła się za sprzątanie. Na początek wszędzie odkurzyła, pozmiatała i pomyłam podłogi. Potem dokładnie pościerała kurze i wymyła okna na błysk. Następnie poukładała alfabetycznie wszystkie książki i lekko je przetarłam z kurzu, wyczyściłam także całą biblioteczkę, po czym poukładała rzeczy w szufladach i szafkach. Nie zapomniała również o podlaniu kwiatów. Także opróżniła śmietniki i wymieniła w nich worki. Na koniec znowu wymyła wszystkie szafki i odkurzyła podłogę. Również poukładała wszelkie rzeczy. Wiedząc, że w tym gabinecie znajduje się kilka pokemonów w pokeballach, wypielęgnowała je oraz nakarmiła. Potem tak samo zrobiła w 10 innych gabinetach. Następnie wyszła na zewnątrz do klatek ze stworzeniami. Dokładnie im wymyła klatki, a potem umyła, a także wypielęgnowała same pokemony. Tak robiła w każdej klatce. Gdyż było ich około 5. Chwile się z nimi pobawiła, po czym odeszła i opróżniła wszystkie kubły ze śmieciami na terenie schroniska i wrzuciła śmieci do głównego kontenera, na koniec włożyła nowe worki. Tak zakończyła się jej dzisiejsza praca, oczywiście jej pokemony także pomagały. Otrzymawszy wypłatę odeszła.

Przychodzę do schroniska dla pokemonów i zaczynam intensywnie pracować by zarobić przynajmniej troszeczkę pieniążków . Na dobry początek mojej pracy , liczę ile jest pokemonów danego gatunku i sprawdzam jakie są gatunki , a następnie daję ogłoszenie jakie pokemony można adoptować . Następnie podaje wszystkim ludziom pokemony które chciałyby właśnie adoptować . Gdy nie było żadnych klientów szybko powycierałem kurze , umyłem lustra , odkurzyłem i w ogóle wszystko posprzątałem . Powiesiłem też kilka różnych ogłoszeń by wszyscy mogli wiedzieć o tym że w ogóle są tu takie miejsca i żeby wiedzieli gdzie do miejsce jest . Długo i z całych sił pracowałem tego dnia aż w końcu ten dzień się skończył i musiałem wracać do domu . Odebrałem swoją zapłatę i wróciłem z powrotem do domu z swoją zapłatą . To był nadzwyczajnie długi i męczący dzień pracy .

Przychodząc do schroniska w sprawie pracy pan Motaki(pracodawca) na początek zlecił mi umycie pokemonów.Od razu poszedłem zobaczyć ile jest pokemonów i jak bardzo są brudne.Niektóre były na prawdę brudne więc je na początku umyłem.Potem zacząłem myć resztę.Zauważyłem że karma i jakieś napoje leżały niedaleko.Postanowiłem podejść i dać je pokemonom.Na początku przeniosłem wszystko.Było to bardzo ciężkie ale jakoś dałem rade.Dałem napoje i karmę pokemonom.Były bardzo szczęśliwe.Potem umyłem podłogę a widząc że mają brudne klatki też trochę je przetarłem.Widziałem że pokemony są smutne.Znalazłem trochę zabawek w budynku.Dałem je od razu pokemonom.Był bardzo szczęśliwe.Potem widząc że drzwi się otwierają przyszli trenerzy i koordynatorzy.Od razu pomyślałem że chcą zaadoptować pokemony.Więc podawałem każdego pokemona jakiego chcieli.Już nie trzeba było robić więc podszedłem do pana Motaki.On dał mi nagrodę.Wyszedłem drzwiami trzymając pieniądze.

Dzień 1
Wstałem wcześnie rano i wyruszyłem do mojej nowej pracy w Schronisku.
Dotarłem jeszcze przed otwarciem schroniska odrazu wziąłem się do pracy najpierw wyczyściłem klatki pokemonów. Była godzina karmienia ale niestety zabrakło karmy więc musiałem sam ją przygotować trochę to zajęło ale w końcu wszystkie stworki dostały swój pokarm. Stworki były znudzone więc postanowiłem zabrać je na tyły schroniska żeby się pobawiły były bardzo szczęśliwe i wszystkie bez problemu wróciły do swoich klatek
Dzień 2
Myślałem że perszy dzień był ciężki ale to nic w porównaniu z dzisiejszym dniem dostałem papierkową robotę była bardzo nuda o wiele wole pracować razem z pokemona po upływie paru godzin skończyłem i mogłem zająć się pokemonami zacząłem od nakarmienia ich potem był krótki spacerek

Przychodzę do schroniska i postanawiam zacząć swoją pracę, pytam więc Sary w czym mogę jej pomóc:
-Witam, czy jest tutaj jakaś robota dla mnie?
-Tak, nie jest jej zbyt wiele, ale za to zajmie Ci dużo czasu. Pierwsza z nich to nakarmić nasze stadko Persianów. Gdy wrócisz powiem Ci co dalej.
Tak więc kiwnąłem głową i poszedłem długim korytarzem, do przegrody z kotami.
Otworzyłem drewniane drzwi i zauważyłem mocno oświetlone pomieszczenie, z oknem zamiast sufitu.
W środku widniała klatka, a wkoło niej rosły paprocie i mini-pamy osadzone w doniczkach.
Wewnątrz klaty leżał stóg siana i 2 korytka, jedno na jedzenie a drugie na wodę.
Gdy tylko wyciągnąłem z koszyka 3 dorodne makrele zza kostki siana wyskoczyły 2 Persiany podbiegające do jednej z metalowych ścian i stające na dwóch łapkach.
-Widzę, że długo nic nie jedliście. Proszę powinna wam wystarczyć.
Do trzech ryb dodałem jeszcze 1, by podzielić im je po równo.
Następnie pożegnałem się z kotami i ponownie ruszyłem w stronę recepcji.
-Nakarmiłem koty, coś jeszcze?
-Tak, wiele osób przyszło tutaj i została Ci ostatnia praca, dokładnie musisz napoić Flareona, którego znajdziesz w sekcji pokemonów ognistych.
Tak więc ponownie wyruszyłem, długim korytarzem, zatrzymałem się przy stalowych (ognioodpornych) drzwiach, gdy je otworzyłem ujrzałem, duże pomieszczenie, z wieloma ognistymi pokemonami.
Były tam płomienne startery, ze wszystkich regionów, stado Vulpixów i wiele, wiele innych stworków.
Jednak moją uwagę przykuł samotny króliko-lisek, którego to szukałem. Jego Korytko była całkiem suche, a on sam ledwo co żył. Wyciągając dzbanek z chłodną wodą wlałem jego zawartość do pojemnika.
Pokemon radośnie zerwał się na nogi i podbiegł do wody, bardzo szybko ją spożywając.
Nawet nie zauważył, że poszedłem, jednak ja byłem szczęśliwy, że sprawiłem przyjemność samotnym pokemonom. Tak więc zakończyłem moją pracę i wyszedłem ze schroniska, na tym się wszystko zakończyło...

Przyszedłem do schroniska o godzinie 10;38.
Zauważyłem, że wszędzie było brudno więc umyłem podłogę, pościerałem kurze.
Potem zobaczyłem, że para Purloinów zrobiła kupę, więc umyłem klatki.
Chwilę później nakarmiłem wszystkie pokemony.
Sara;Jedź do Alabastii i zobacz czy ktoś porzucił jakiegoś pokemona.Jeśli tak to zabierz go do nas.Masz tutaj pokeballe schroniskowe.
Ja;Dziękuję nie zawiodę cię.
Pojechałem.Zobaczyłem Charmandera, 3 Bulbasaury, 10 Caterpie i Squirtle.
Wróciłem do schroniska i wsadziłem pokemony do klatek.
Zobaczyłem jak Aipom przewróciła miskę z piciem.Podniosłem ją.
Godzina 15:55.
Wracam do domu zmęczony.