Link do KP: Proszę!
Region i miasto: Icirrus City, Unova
Charakter postaci: Seven, z natury podchodzi do życia bardzo optymistycznie. Choć nie jest wszechmogący i czasem przeżywa załamanie. Na szczęście, dzieje się to bardzo rzadko i potem szybko dochodzi do siebie. Nie spodziewajcie się, że jest optymistyczny i do tego pomocny, phi! Co jeszcze, może frytki? Leń śmierdzący na 100%, wredny jeszcze bardziej. Ale, gdy widzi ludzkie cierpienie, "To w ostateczności pomoże". Inni zwą go głupkiem, bo taki właściwie jest. Nie, nie ma problemów z nauką, jest wręcz ponad przeciętnie mądry, ale po prostu jest idiotą. Bądźmy szczerzy, drugiego takiego nie ma.
_______
Przepraszam, za taki nieoficjalny styl, ale w takim właśnie jest mi najlepiej przedstawić postać jaką wykreowałem. Poza tym, nie jest to dzieło literackie, wystosowane do większej grupy osób, tylko do MG, aby lepiej obeznał się z moją postacią, więc chyba może być, co?
Historia: Icirrus City, miasto najpiękniejsze zimą. Właśnie tu mieszka jegomość, o dziwnym uosobieniu- Seven Spikes. Z uśmiechem na ustach, spędza całe dnie na lenieniu się, lub szukaniu czegoś do roboty. Broń boże, byle by nie było to coś pożytecznego. Powoli, niczym wrząca lawa, jego fantazja zaczęła wyciekać z głowy, a on chodził z głową w chmurach. Jego energia marnowała się na wygłupach. A te z kolei, stawały się coraz bardziej natarczywe, uciążliwe i trudne do zniesienia. Różne były teorie, tyczące się zachowania Sevena, ale i on nie wiedział co tak naprawdę się dzieje. Po prostu marzył, aby poznawać nowe gatunki pokemonów i mieć ich od groma. Nie cieszyło go już ciągłe siedzenie w rodzinnym Icirrus, znużony już całkowicie życiem, postanowił porozmawiać z rodzicami. Ich odpowiedź była negatywna, poparta jedynym faktem, który dla Sevena zabrzmiał tak.
"Jesteś za młody a świat jest za wielki. Ciebie chyba do końca pokręciło, po świecie się szlajał będzie. Przygoda? Żeby się ona w grobie nie skończyła, zastanów się, a potem dopiero przychodź aby zatruwać nam głowę takimi pierdołami jak ta! A, nie obchodzi mnie to, jak nieodpowiedzialni są rodzice twoich kolegów."
   Po upływie dwóch lat, rodzice Sevena, po długim błaganiu go o to, zgodzili się. Gdyż zdecydowali że:
"Jest już wystarczająco duży"
Powiedzieli tak, gdyż było to jedyne co mogli powiedzieć, wszystkie argumenty, jakie stawiali przeciw Sevenowi, ten z łatwością po miesiącu je obalał. Rodzice, proponowali Sevenowi, aby wybrał pokemona od profesora, lub kupił jakiegoś w internecie. Nie! Zadecydował, że z pomocą jedynie pokeballa, złapie sobie pokemona. Jak wiadomo, nie jest to jednak takie proste. Poprosił więc o pomoc swego przyjaciela, Sobę.
Soba Chopper. Jest on zupełnym przeciwieństwem Sevena. Jest pracowity i skromny, zamiast chwalić się niczym, siedzi cicho w kącie i wie, że nie kulturalnie jest się chwalić. Choć przy Sevenie, jest równie  żywiołowy co on. Zazwyczaj ubiera się w jeansy, brązową koszulkę i żółtą bluzę, z czarną naszywką w kształcie pokeballa na prawym ramieniu. Jest niższy o 0,1 metra od kolegi, ma brązowe włosy i zielone oczy. Jego ulubionymi typami są, prąd i typ smoczy*. Wracając do tematu, jego rodzice też znacznie różnią się od rodziców Sevena, wręcz kazali mu wyruszyć w podróż, a on na znak solidarności z kolegą zdecydował, że postąpi tak samo.
   Rozpoczynała się wiosna, wielki odwilż, wszystko rodziło się na nowo i budziło do życia. Seven wraz z Sobą, postanowili, że wyruszą o 7 rano.
Byli jeszcze trochę zmęczeni, bo Seven do 11 w nocy grał w Call of Duty, a Soba przygotowywał się do wyprawy. Ruszyli w kierunku Mostu Tubeline, który to jest wielką stalową konstrukcją, o długości całego miasta.(Istnieje naprawdę *Gra i anime*)Wtem, kątem oka Seven dostrzegł coś biało-niebieskiego. Jego, marzenie się spełniły, to był... Cryogonal! Rozpoznawszy pokemona, bez zastanowienia rzuciłem ball w kierunku stwora. Soba wykonał "Facepalm". Gdyż Seven właśnie użył balla, na pokemonie o pełni sił. W napięciu czekał, na efekt jego lekkomyślności. Pokeball chwiał się na boki
Udało się! Złapał pierwszego pokemona! Podniósł balla i  ze łzami w oczach uśmiechnął się.
- Ty to masz szczęście - powiedział Soba.
Cel: *Nie wspomniałem w historii, by nie miałem gdzie upchnąć* W przeddzień podróży, Seven poprzysiągł sobie, że zostanie dobrym Hodowcą i będzie miał jak najlepsze kontakty z pokemonami. Dzięki czemu zostanie liderem.
Towarzysz: Patrz historia
Pokemony towarzysza: Patrz historia
Rywal: Brak
Pokemony rywala: Brak
Ulubiony typ pokemona: Lód
Prośby: Abyś mnie przyjęła, występowanie wielu różnych pokemonów, aby Soba złapał jeszcze na pierwszej/drugiej stronie pokemona. Możliwość prowadzenia "Notatnika", czyli wykonanych przeze mnie zapisów o pokemonach. Informacje te, będę wpisywał na takim poziomie, na jakim moja postać będzie wiedzieć.
____________________________________________________________________
Z historii: *Nie wiedziałem jak napisać, smoczy czy smok, więc dałem tak.

Ostatnio edytowany przez Seven (2012-05-18 18:34:50)

Link do KP: Sygnatura

Region i miasto:
Sinnoh, Eterna City.

Charakter postaci:
Ash jest miłym lecz czasami i nie miłym chłopcem w zależności od sytuacji. Jest wytrwały i cierpliwy, Ash bardzo lubi pokemony trawiaste, związane jest to z jego życiem. Lubi towarzystwo i szybką jazdę. Uwielbia Motory zwłaszcza Japońskie. Jest mało wesoły tak jak jego brat Paul.

Historia:[b]
18-06-2009r. 18.55
Eterna City, Ash i Paul bawią się w berka razem z ich pokemonami Pichu Ash'a i Turtwig'iem Paul'a. Często Pichu dokucza Turtwig'owi a on się złości.
- Ash, Paul kolacja. - Mówi mama dwóch urwisów.
Już idziemy mamo. - Odpowiadają chłopcy idąc do domu razem z małym Pichu i Turtwig'iem.
Gdy dzieci zjadły kolację Paul mówi swojemu bratu że za trzy lata wyruszy razem z Turtwig'iem w świat łapać Pokemony.

Następnego dnia po śniadaniu chłopcy zbierają dwa dni wcześniej zrobione zaproszenia przez rodziców na ich urodziny...
Po rozdaniu zaproszeń dzieciaki wracają i bawią się w chowanego aż do 19.00 kiedy jedzą kolację i idą spać.

01-07-2009r. 07.02
Mama budzi chłopców do szkoły. Ash i Paul jedzą śniadanie i przygotowują się.
Godzinę później.
Paul dostaje Cyndaquil'a a jego brat Budew. Zaczynają walczyć w sali treningowej w szkole dla trenerów.
- Budew Akcja a potem Dzikie Pnącza. - Powiedział Ash.
- Cyndaquile unik a potem żar i miotacz płomieni. - Odparł Paul.
Budew był bardzo zmęczony, w końcu Cyndaquile miał przewagę, Budew padł a Paul wygrał.
- Ucz się więcej Ash. - Powiedziała nauczycielka.

01-07-2012r. 10.01
Ash i Paul idą wesoło do Profesora Rowan'a który daje im startery. Ash wybiera Pichu a Paul Turtwig'a po tym idą w przeciwne strony. I tak zaczyna się podróż Ash'a.

[b]Cel:
- Przeżyć przygodę. - Poznać wiele pokemonów. -
Towarzysz: Chinchou.

Rywal: Potem

Pokemony rywala: /\ /\ /\

Ulubiony typ pokemona: Elektro/ woda/ trawa/

[b]Prośby:[b] Chciałbym żeby mógł złapać Budew. tak jak Minoru dużo item'ów dla poków.

Link do KP: ~ link ~
Region i miasto: Viridian City, Kanto
Charakter postaci: Zawistny i negatywnie nastawiony chłopak. Jest bardzo nieufny i do nowych znajomości, tak jak i z ludźmi, jak i pokemonami podchodzi z dystansem. Często wydaje się przez to wyniosły i nieokiełznany. Nie lubi osób które mają bardzo wysoką samoocenę i uważają się za lepszego. Jeśli zdobędzie przyjaciela to w wielkich trudach, ale zaskarbi go sobie na długo i zaufa bezgranicznie. Jest otwarty, lecz zawsze uważa na to co mówi. Próbuje się przekonać do pokemonów po nie sprawiedliwych osądach z dzieciństwa. Nigdy nie ocenia człowieka po wyglądzie. Niekiedy jest arogancki, ale też jedną z jego cech jest bardzo zaawansowana upartość.
Historia: Malownicze miasteczko Viridian. Otoczone głębokim lasem. Gdzieś poza miastem, niedaleko terenu leśnego widoczna była nie duża farma pokemon. Ojciec Colda, znany hodowca o wysokim wzroście brunatnych włosach i jasnych niebieskich oczach. To jego znaki szczególne które każdy turysta musiał znać aby dostać się na farmę i poznać szlachetnego hodowcę Frank'a, zawsze miłego i uśmiechniętego. Z wielkim zamiłowaniem wkładał całe swoje życie i serce w pracę z pokemonami. Na terenie hodowli odbywały się różne zabawy i festyny aby sprowadzać nowych podróżników do poznania tego jakże ciekawego terenu. Mimo wszystko dom faceta nie był ekspensywny i wystawny. Z tego co robił nie miał za dużo pieniędzy, lecz zawsze udało mu się z tego wyżyć.
Pewnej letniej nocy kiedy deszcz tłukł się o parapet, a błyskawice uderzały co chwilę z hukiem. Przez szum wiatru przedarło się pukanie do domu mężczyzny. Otworzył je bez obaw i ujrzał niską kobietkę o pięknych ognistych włosach. Jej oczy od razu wbiły mu się w głowę, bowiem były koloru szkarłatnego co iście pasowało do jej włosów. Kobieta była bardzo zatroskana stanem swojego pupila. Frank wpuścił ją od razu do domu i jak się okazało zakochali się z wzajemnością. Zamieszkała na farmie, aby jej ranny Vulpix mógł się spokojnie leczyć. Długi pobyt Arisy jeszcze wzmocnił uczucie hodowcy. Kobieta porzuciła podróżowanie jako trener na rzecz ojca Colda. Nie długo później urodzili im się dwaj synowie Cold i Mike. Od małego żyły na farmie i uczestniczyły w ciekawym życiu pokemonów mieszkających tam. W dzieciństwie pomagały, karmiły, ale także dużo się uczyły o hodowaniu stworków. Mike widział piękno pokemonów, zawsze oglądał walki, nie ze względu na siłę ataku, lecz na jego piękno dlatego też obrał sobie za cel zostanie koordynatorem. Cold tak jak większość chłopaków w jego wieku chciał zostać trenerem i pójść w ślady matki. Chłopcy jeszcze długo po dziesiątym roku życia zostali w domu.
Podczas jednej z zabaw na farmie, Cold oddalił się niebezpiecznie daleko od domu i zapuścił w las. Zagubiony i zdenerwowany chodził po omacku do samego wieczora. Stwierdził że pokemony z którym się bawił powinny go szukać, a nie jak uważał wylegiwać się na łące. Mijały kolejne godziny tułaczki po lesie który wydawał się nie kończyć, wydawało mu się że widzi różne zjawy i okropne rzeczy. Nad ranem skonany chłopiec padł na trawnik przed domem brudny i zmęczony. Obudził się następnego dnia już w swoim łóżku i przysiągł sobie, ze po tej straszliwej nocy, już nigdy nie zaufa ani nie polubi żadnego pokemona.
Nadeszły trzynaste urodziny obydwu braci i rodzice sprawili im prezenty. Mike dostał Onix'a, a Cold Scyther'a. I tu pojawiła się kłótnia. Cold miał pretensję do rodziców że dali mu jakiegoś "tępego robala", a jego bratu silnego Onix'a. Przecież to on ma zostać trenerem i uczyć silne pokemony, a nie jakieś robazcze świerszczyki, takie było jego rozumowanie. Mike wyszedł z domu bez słowa pożegnania dla brata. Cold chciał jeszcze zostać w domu w którym doskwierała mu samotność na tyle, aby się z niego szybko wydostać. I tak też zrobił. Usiadł na pierwszej lepszej leśnej polance i pogrążył się w rozmyślaniach. Denerwowała go okropnie gadka o atakach i sile pokemonów. Rówieśnicy się od niego odsuwali bo nie podzielał ich entuzjazmu. W irytacji zdecydował że wróci do domu, gdzie czekała na niego nietypowa wiadomość, otóż dzięki sile Onix'a, Mike zmienił nastawienie do stworków i stał się trenerem. Teraz oprócz podróżowania nie często zajmuje się zastępowaniem liderów, a jego kasetka na odznaki jest prawie pełna. Rozbudziło to w Coldzie coś dziwnego, jakby zazdrość połączoną z nienawiścią.
Nastał ciepły wiosenny dzień, Cold aby nie siedzieć ciągle w domu wychodzi na spacer. Położył się na pastwisku wpatrując się w obłoki które powoli poruszały się po niebie. Przypomniała mu się pamiętna noc przez którą uraz pozostał do dzisiaj. Niespodziewanie nachylił się nad nim Scyther. Jego negatywne nastawienie dało o sobie znać kiedy chciał go odtrącić od siebie, lecz on nie dawał za wygraną. W końcu usiadł przed nim na trawie i przyjrzał mu się dokładnie. Cold przymrużył oczy i wykrzyczał robakowi same brzydkie epitety i pokazał ręką na dom do którego kazał mu iść. Wtedy nastał przełom. Zielony stworek podszedł do przyszłego trenera i błysnęło mu w oku znaczące krystaliczne światło w jego stronę. Uchylił głowę i czekał, chociażby na pogłaskanie. W tym momencie spojrzenie chłopaka na pokemony zmieniło kompletnie swoje światło. Postanowił wziąć do swojego boku startera i ruszyć na poszukiwanie brata i pokonanie go w walce.
Cel: Znalezienie podróżującego brata i pokonanie go. Całkowite przekonanie się do pokemonów.
Towarzysz: Brak.
Pokemony towarzysza: Brak
Rywal: Brat Mike
Pokemony rywala: Onix
Ulubiony typ pokemona: Wodny, Ognisty
Prośby: Brak

Tak od siebie do Shina: nie przesadziłeś/łaś z pokami towarzysza i rywala,- brak tu równowagi, twój towarzysz ma formę wyewoluowaną nawet nawet, a przeciwnik dość słabego motylka, pomijam już poka mrok u towarzysza, również silnego kontra pok na podstawie nie mogący się z nim liczyć.

//Jeśli chcesz lioli to usuń ten post bo nie chce ci zbędnie spamować zapisów.

Mężu zezwalam Ci na spamowanie tutaj, może zwrócisz mi uwagę na to czego nie zauważę

a teraz do rzeczy Ash1 Ash K., Seven, BloX, Cold do poprawy. Ash1 ostatnia szansa.
emm... Shina widzę że Mino tu trochę podziałał więc nie wiem co tam było ale coś musiało skoro się odezwał
więc jest kilka literówek, zwracaj uwagę na prawidłową odmianę słów *przeciwnik, walczyłaś z dziewczyną więc chyba powinna być przeciwniczka* popraw to i powinno być ok. a i dopisz kto jest towarzyszem twojej rywalki *dziwnie to słowo brzmi nieprawdaż?*

Shina przyjmuję Cię

Wybacz Matt ale nie przyjmuję Cię

Kyoraku aż się wzruszyłam   przygoda powinna się nie długo pojawić

Ostatnio edytowany przez Lioli (2012-06-01 13:09:06)

ink do KP:http://www.pokemon-sapphire.pun.pl/viewtopic.php?pid=4117#p4117
Region i miasto: Blackthorn, Unova
Charakter postaci: Azarx jest to osoba przyjacielska która kocha pokemony i nie da ich skrzywdzić. Za każdą cenę obroni pokemonów nawet jeżeli miałby stracić życie. Azarx jest miły, odważny i śmieszny, dyż potrafi rozśmieszyć wszystkich wokół.   
Historia:  Azarx urodził się w mieście Blackthorn. Miał szczęśliwe dzieciństwo. Od małego miał styczność z pokemonami gdyż jego rodzice byli trenerami pokemon.  Początkowo bał się pokemonów lecz po pewnym czasie przywiązał się do nich. Niestety los chciał, że w wieku 6 lat cały jego dotychczasowy świat legł w gruzach i Azarx został sierotą. Kiedy jego rodzice jechali na konkurs pokemon mieli poważny wypadek samochodowy. Niestety ani rodzice Azarx'a ani pokemony nie przeżyły tego wypadku. Azarx'owi został tylko Zorua. Gdy Azarx dowiedział się o wypadku zupełnie odciął się od świata. Kiedy zabrali go do sierocińca już pierwszej nocy uciekł stamtąd wraz z Zoru'om i wrócił do swojego dawnego domu. Niestety okazało się, że dom ten został zburzony i Azarx był zmuszony szybciej dorosnąć aby dać sobie radę w życiu. Nie było łatwo gdyż jak 6-letni chłopiec miał przeżyć sam bez dachu nad głową oraz bez pożywienia. Na szczęście Azarx i Zorua wspierali się nawzajem w tych trudnych chwilach dzięki czemu przeżyli. Pomimo tego wszystkiego co go w życiu spotkało Azarx jest niepoprawnym optymistą, każdemu potrzebującemu udziela pomocy i ma bardzo dobry kontakt z pokemonami. Wyruszy w tę niebezpieczną podróż gdyż chciał zapomnieć o tym wszystkim wydarzyło wciągu tych kilku lat. Azarx ma nadzieję że ta podróż pomoże mu zapomnieć o tych słabych chwilach jego życia. Podczas podróży spotkał wielu interesujących towarzyszy podróży lecz Paul i jego Grimer byli najfajniejsi i po wielu prośbach Paul'a, Azarx zgodził się aby Paul i Grimer wyruszyli z nimi i tak zaczęła się ich podróż. 
Cel: Wytrenować Zoru'e do najwyższego stadium
Towarzysz: Paul miły chłopak którego rodzice zginęli w katastrofie lotniczej.
Pokemony towarzysza: Grimer
Rywal: Kimi
Pokemony rywala: Pidgeot, Fearow 
Ulubiony typ pokemona: ----
Prośby: Bardzo proszę o ciekawą przygodę.