Slakoth popatrzył na ciebie swoim "zamulonym wzrokiem, zamrugał dwa razy i pokiwał główką, po czym wskoczył ci na głowę, a następnie na pobliskie drzewo i ruszył naprzód.
- Naprzód Slakoth! - May dopingowała twojego Pokemona - Na pewno ci się uda! Jesteśmy tuż za tobą!
Twój starter wyraźnie uradowany ze wsparcia przyśpieszył i już po chwili zniknął wam z oczu. Byliście jednak pewni, że nie zmienił kierunku i cały czas trzymał się głównej drogi. Nie było przecież żadnych zakrętów czy bocznych alejek. Nagle usłyszeliście wycie. Okazało się, że twój Pokemon znalazł złodziejaszka. Mało tego, że znalazł. Walczył z nim. Na zmianę atakowali się Drapaniem i Akcją, jednak Poochyena postanowiła urozmaicić pojedynek wzmacniając się przy pomocy ruchu zwanego Wyciem. Gdy dotarliście na miejsce, Slakoth spojrzał na ciebie bezradnie. Leniwiec nie radził sobie bez swojego trenera.

(Limit to standardowo 5 ataków na Pokemona)
- Tam jest! - zawołała May pokazując palcem na leżący niedaleko Pokeball.
Dziewczyna podbiegła do niego, jednak nie miała szansy go chwycić, gdyż Poochyena dostrzegła ją i odepchnęła na bok. Tymczasem Slakoth podbiegł do wilczka i zgodnie z twoją wolą zaatakował go Drapaniem. Najwyraźniej postawa twojej przyjaciółki zdezorientowała nieco złodziejaszka. Następnie spróbował użyć Ziewania, ale tym razem Poochyena była szybsza i powstrzymała go Akcją. To był ten moment. May pozbierała się z ziemi i rzuciła na kulkę z Torchiciem, którego natychmiast wypuściła. Wasze szanse na zwycięstwo zwiększyły się.
- Torchic! - powiedziała dziewczyna - Teraz! Zaatakuj tego złodzieja Drapaniem!
Kurczak pokiwał główką i ruszył na Poochyenę, jednak tej udało się uniknąć natarcia. Slakoth ponownie spojrzał na ciebie, czekając na komendę.

- Tak, chyba wszystko w porządku - powiedziała dziewczyna otrzepując kulkę z ziemi - Pomożemy wam! Torchic , ty również użyj drapania!
Osamotniona i osłabiona po walce ze Slakothem Poochyena nie była przygotowana na walkę z dwoma przeciwnikami na raz. Mimo, że po raz kolejny udało jej się uchronić przed Ziewaniem, zaraz potem otrzymała całą serię ciosów zarówno od kurczaka jak i leniwca, po czym padła na ziemię. Po raz kolejny usłyszeliście wycie. Nie był to jednak głos wilczka, lecz jego pobratymców, którzy wyskoczyli z pobliskich krzaków. Dwie Mightyeny stanęły w pobliżu Poochyeny, a jedna, która wyglądała na przywódcę, rzuciła się na wasze Pokemony, błyskawicznie je pokonując, przy użyciu Powalenia. Przerażona May schowała znokautowanego Torchica do Pokeballa i zaczęła uciekać wgłąb lasu. Mightyena - przywódca pobiegła za nią, a jej towarzysze ruszyli z wilczkiem w drugą stronę.

Ostatnio edytowany przez Kyoraku (2012-08-22 18:15:39)

Biegnąc przez las zauważyłeś, że wszystkie leśne stworki schowały się do swoich norek. Obawiały się pewnie ataku Mightyeny. Gdy dotarłeś na miejsce ujrzałeś swoją przyjaciółkę, przypartą do drzewa. Kilka metrów od niej stał wilk - przywódca i patrzył na May z mordem w swoich czerwonych ślepiach. Gdy dziewczyna próbowała wykonać jakiś ruch, Mightyena warczała i doskakiwała do niej. Twoja towarzyszka nie miała żadnych szans na ucieczkę. Nawet, gdyby Torchic był w pełni sił, nie poradziłby sobie z wyewoluowanym przeciwnikiem. Gdy May zauważyła, że przyszedłeś, zaczęła pokazywać ci ręką, abyś uciekał. Zachowanie to rozjuszyło przywódcę stada, którego paszcza znalazła się już po chwili przy głowie dziewczyny. Twoja przyjaciółka, ze łzami w oczach kontynuowała swój "przekaz". Chciała mówić "Uciekaj!", jednak była tak przerażona, że jedynie bezgłośnie poruszała ustami.

Leśne stworki zaczęły szeptać między sobą, jednak żaden nie zszedł na dół. Slakoth nie był jeszcze w pełni sił, ale zauważył na jednym z drzew Citrus Jagodę, która dodała mu nieco sił. Zaskoczyło go to, że sam rzuciłeś się na przeciwnika. Gdy Mightyena poczuła uderzenie w głowę, odwróciła się i ruszyła na ciebie przygotowując Powalenie. Gdy się zderzyliście, poczułeś silny ból w prawej ręce. Leniwiec zebrał się w sobie i postanowił ci pomóc, atakując samca alfa Drapaniem, jednak spotkał go taki sam los, jak i ciebie. Gdy wydawało się, że to już koniec, na grzbiet Mightyeny wskoczyła May, zakrywając mu oczy. Zdezorientowany Pokemon zaczął biegać po polance, próbując zrzucić ją z grzbietu.
- Puść go! - usłyszałeś głos dobiegający z leśnej gęstwiny.
Dziewczyna zwolniła uchwyt i zleciała na ziemię tuż obok ciebie.
- Lucario! Kula Aury! - krzyknął ten sam głos.
Obok twojego ramienia przeleciał niebieski pocisk, który trafił w Mightyenę, powalając ją. Po chwili wilk wstał i pobiegł wgłąb lasu. Obok ciebie natomiast stał młody ciemnowłosy mężczyzna. Ubrany był w białą koszulę i spodnie dżinsowe, a na nogach nosił buty sportowe. Obok niego stał piękny niebiesko-czarny pies
- Hej! Nic ci nie jest? - spytał - Nazywam się Sterling, a to jest mój Lucario. Miło mi was poznać.
Pokemon prychnął i uśmiechnął się.

Ostatnio edytowany przez Kyoraku (2012-08-22 23:02:01)

- Jestem trenerem Pokemonów i przyjechałem tutaj z Sinnoh, aby wziąć udział w lidze tego regionu - powiedział chłopak. Lucario to mój najsilniejszy Pokemon, jednak to nie on był tym pierwszym - tutaj niebieski pies prychnął na swojego towarzysza - Oj, nie gniewaj się! Przecież jesteśmy przyjaciółmi, od kiedy znalazłem cię na Żelaznej Wyspie. Wracając do tematu, oto mój starter.
Sterling wyciągnął Pokeball i wypuścił z niego małpę z płomieniem na głowie.
- To jest właśnie Infernape - kontynuował chłopak - Lucario jest o niego czasami zazdrosny, nie wiem dlaczego - pies prychnął po raz kolejny i obrzucił trenera pogardliwym spojrzeniem.
Młody mężczyzna schował małpę do Pokeballa, a następnie zbliżył się do May.
- Wszystko w porządku? - zapytał.
- Ch...Chyba tak - odrzekła dziewczyna roztrzęsionym głosem - Kilka siniaków, nic więcej.
- A u ciebie? - spytał zwracając się w twoją stronę - Widzę, że coś jest nie tak z twoją ręką. Pozwól, że ci pomogę.
Po chwili wszystko stało się jasne. Ręka była złamana w dwóch miejscach. Na całe szczęście Sterling miał przy sobie podstawowe przybory medyczne, dzięki czemu już po chwili kończyna była unieruchomiona.
- Za kilka tygodni wszystko wróci do normy - powiedział chłopak - Póki co, będę wam towarzyszył i, w razie potrzeby, wesprę was w walce.

- Pewnie - odparł chłopak - Ja również nie mam żadnej z tutejszych odznak. Wczoraj przypłynąłem tu z Sunyshore City.
Wróciliście na główną drogę. Nie było w pobliżu żadnych Mightyen, a nawet gdyby były, zarówno Lucario, jak i Infenape Sterlinga są w połowie Pokemonami walczącymi i bez problemu pokonałyby mroczne wilki. Poza nieco złagodzonym, ale nadal dość intensywnym bólem w prawej ręce, podróż upływała bardzo miło. Chłopak z Sinnoh opowiadał wam o swoich przygodach i liderach z czwartego regionu świata Pokemonów i walce z Teamem Galactic, którą stoczył wraz ze swoim kuzynem Rileyem na Żelaznej Wyspie.
- May? - zagadnął twoją przyjaciółkę trener - Jakiego Pokemona wybrałaś jako startera?
- Torchica - odparła dziewczyna.
Sterling zaśmiał się i powiedział:
- Myślimy podobnie. Ja w laboratorium profesora Rowana również zdecydowałem się na ognistego stworka. Dlatego teraz mam Infernape'a.
Lucario ponownie prychnął i szturchnął chłopaka łokciem.
- No cóż, chyba dokonałem niewłaściwego wyboru kompletując drużynę do Hoenn - powiedział trzymając się za żebra - Postanowiłem wybrać dwa Pokemony z drużyny, którą walczyłem w lidze Sinnoh. Padło na tą dwójkę. Myślałem, że dzięki temu, że będą spędzać ze sobą więcej czasu, zaprzyjaźnią się, a widzicie, co się dzieje.