-Geodude, Twoja kolej, leć. - Powiedział trener, mierząc wzrokiem Twojego Duckletta. -Dobrze. Zaczniemy od tunelu. Kop głęboko w ziemi, aby schować się przed przeciwnikiem. Będąc w tunelu użyj ochronnego koła, potem magnitudy. Wstrząśniemy tą kaczką. - Zarekomendował lider.

Brock roześmiał się tylko. -Zaraz zobaczymy. - Powiedział z tajemniczym uśmiechem. Geodude wbił się w ziemię, zaraz z niej wylatując, powtórzył ten ruch trzy razy. Wrzątek rzecz jasna wleciał w pierwszy otwór, ale wyleciał zaraz, nie czyniąc pokemonowi krzywdy. Magnituda, miała siłę około dziesięciu punktów. Najwyższy możliwy mnożnik... Wstrząsnęło z taką siłą, że prawie upadłaś. Rzecz jasna sala była w połowie górą. Nie tylko na arenie były kamienie. Właśnie one zaczęły spadać w dół, rozbijając lód na polu walki oraz jeden z mniejszych trafił Twojego pokemona w głowę. Został on oszołomiony. Z tego powodu nie zaczął kręcić się w około własnej osi atakując. -Teraz Geodude, podleć do kaczki i użyj self-destruct. - Kamienny pokemon zgodnie z poleceniem, wybuchł, sprawiając, że zarówno Ducklett jak i on, zemdleli.

-Bardzo wspaniała, wprost widowiskowa! - Chłopak roześmiał się, a jego śmiech, wrócił echem, z głębi sali. Efekt był dość ponury. -Onix, pokaż się! - Pokeball, poleciał, rzucony pewnie i mocno. Dziewięciometrowy, kamienny pokemon, z pewną gracją ukazał się w całej okazałości. Zmierzył przeciwnika groźnym spojrzeniem. Ponyta, zerknęła za siebie, patrząc na Ciebie wystraszonym spojrzeniem. Pokemon lidera, przez głazy na arenie, wydawał się być jeszcze większy, wręcz niezniszczalny.

-Jak sobie życzysz maluchu. - Lider roześmiał się spokojnie. Wiedział, że wygraną ma w kieszeni. -Onix, najpierw owiń tego kucyka! Potem użyj kamiennego ostrza, potem kamiennego grobowca. Gdy maluch będzie już wychodził z tej pułapki dobij go podwójnym uderzeniem kantem. - Onix przyszykował się do ataku, jeszcze bardziej górując nad wątłym pokemonem.

Tak, właściwie Ponyta przewyższała prędkością Onixa. Jednak ta przewaga niewiele jej dała, ponieważ... Kamienny wąż stał tuż nad nią! Jego ogon z łatwością owinął jej drobne ciało, miażdżąc je, sprawiając przy tym dodatkowy ból. Ognisty koń został unieruchomiony! Jej warkot osłabił nieco przeciwnika, tak samo jak machanie ogonem. Kamiennego ostrza i grobowca Sasha nie miała jak uniknąć. Oba ataki trafiły ją. Dopiero podwójne uderzenie kantem nie doszło do skutku, ryjąc ziemię obok niej.

Wiem, że walka już praktycznie skończona, ale pisz dłużej niż linijka.



Brock westchnął tylko, gdy echo Twojego piskliwego krzyku ucichło. -Kończmy to młoda trenerko. - Rzekł wyraźnie zniesmaczony, tym co właśnie poraziło jego bębenki w uszach. -Onix użyj piaskowego sztormu, potem klątwy. Nie przeżyje tego dłużej niż dwie tury. - Kamienny wąż posłusznie wyrzucił z siebie tony piasku, które zaczęły wirować obłąkańczo w wichurze. Zaraz też Onix stracił połowę życia, a klątwa zaczęła działać. Jedna czwarta życia ponyty została zabrana. -Pozwolę Ci się wycofać. Cieszę się z naszej walki. Jednakże jeszcze musisz podtrenować.

-Walka jest skończona młoda koordynatorko. Może uda Ci się kiedy indziej. - Powiedział Brock. Faktycznie walka miała się ku końcowi. Onix nawet nie ruszył swojego potężnego cielska, gdy ognisty konik używał na nim kolejnych ataków. Dopiero, gdy Sasha wpadła na jego głowę dał oznaki życia. Zdziwiona nie zauważyłaś jednego. Kolejna tura się zaczęła, a klątwa po raz kolejny zebrała swoje żniwo. Twój pokemon zachwiał się, po czym spadł na twarde podłoże, nieprzytomny. Walka była zakończona.
  -Onix, powrót. Dobra robota. - Powiedział Brock do pokeballa, chowając go razem z drugą kulą na pokemony. Wyszedł, zostawiając Cię samą.