Dzień 1.

Matt - młody chłopak, któremu każda praca jest wyzwaniem, idzie właśnie do Pływalni, gdzie zaczyna pierwszy dzień pracy. Wszedł do środka budynku. W powietrzu, unosił się zapach chloru. Podchodzi do niego młoda recepcjonistka.
-Dzień Dobry, w czym mogę pomóc? - zapytała z uśmiechem na twarzy.-aa... Ty jesteś tym nowym pracownikiem, co od dzisiaj zaczyna pracę, chodź, zaprowadzę Cię do szefa, który omówi z Tb, co masz robić.- dodała i zabrała go do szefa. Po chwili byli już pod gabinetem szefa. Matt wszedł. Szef już wiedział po co przyszedł i nie owijając w bawełnę, powiedział mu, co ma robić.
- twoim zadaniem jest zajmowaniem się wszystkim, ponieważ moi pracownicy wyjechali na tydzień wolnego.- rzekł bardzo miły pan.
- Zrozumiałem. - odrzekł Matt i chwycił klamkę od drzwi wyjściowych lecz Szef jeszcze go zatrzymał. - Ja również wyjeżdzam, więc wszystko na Twojej głowie, a teraz leć. - powiedział poważnym tonem szef.
Matt postanowił, że pokemony pomogą mu codziennie pracować.
-Kochani, pokażcie się. Mam dla was dobrą wiadomość, przez 7 dni odpowiadamy za wszystko w tym miejscu, wierzę w nas. Dobrze, Sandshrew, Ty pójdziesz na monitoring, Snivy, używając dzikich pnącz możesz zamiatać podłogę w holu, Tropius pójdzie na basen jako ratownik, a ja się zajmę sprawami związanymi z basenem. - powiedział zdecydowany chłopak. Już od samego początku zaczeło się robić gorąco. Kiedy Sandshrew miał przerwę, do pływalni przybyło dwóch męzczyzn w średnim wieku. Zaczeli się mocno awanturować, doszło do rękoczynów. Snivy, która była z drugiej strony nie była wstanie upilnować tego. Poczas bijatyki trafiona w głowe została recepcjonistka. Snivy usłyszała krzyk jej, więc pobiegła tam. Pokemon, który był na monitoringu wkońcu zauważył to i powiadomił Matta. Chłopak bardzo szybko pobiegł tam i zobaczył Snivy, walczącą z pokemonami tych dwóch męzczyzn - Sawk'em i Thorh'em. Matt znał wadę tych pokemonów, więc rozkazał Snivy użyć Atrakcji, kiedy już cała czwórka była zakochana, Matt ze Snivy wyprosili ich, a następnie po tym wezwali policję. Tropius w tym czasie miał równie trudne zadanie, ponieważ musiał sam upilnować wycieczkę szkolną, która w tym czasie się odbywała. Poprosił Snivy i Matta o pomoc. Kiedy już dzieci pojechały do domu. Matt z pokemonami zaczeli sprzątać. Kiedy już posprzątali i byli gotowi do wyjścia z nadzieją, że przyjdą jutro, przychodzi szef i chwali go, dając mu stały etat mówiąc mu, że następny dzień ma wolny. Matt ucieszony schował pokemony do balli i poszedł do domu.

No i pierwszy dzień w nowej pracy. Dziewczyna była pełna optymizmu. Gdy weszła do budynku zobaczyła recepcje. Z uśmiechem na twarzy podeszła do młodej kobiety która zajmowała się wcześniej wspomnianego miejsca. Położyła torbę na blacie i spojrzała na recepcjonistkę. Recepcjonistka natomiast podniosła głowę z nad monitora i spojrzała na blondynkę. Wcześniej wcześniej wspomniane osoby dość dobrze się znały. Ich mamy są koleżankami, a więc one dość często się spotykały.
- O cześć Alice. Co tam u ciebie słychać dawno się nie widzieliśmy.
- Cześć, a dobrze. Wiesz może czym mam się najpierw zająć.
- Zająć? To znaczy że ty tu pracujesz?
- No tak. Wczoraj rozmawiałam z kierownikiem.
- Wiesz nic nie wiedziałam. Miałam wczoraj wolny dzień. A co do twojego pierwszego zajęcia to...
Recepcjonistka o imieniu Sally wyciągnęła z pułki segregator, który był dość gruby.
-...masz tutaj segregator. W nim są zapisane wszystkie zajęcia pracowników. Wiesz musi to być zaksięgowane i takie tam. Na pierwszej stronie masz listę na które są pierwsza zajęcia nowych pracowników.
Blond włosa dziewczyna wzięła segregator i zaczęła przejeżdżać palcem po liści. Po 2 sek. znalazła. Była na drugim miejscu bo jej imię i nazwisko zaczynają się na A.
- I co masz?
- Tak...hmm...moje pierwsze zajęcie to sprzątanie biur.
- Wszystkich?!
- Tak...a co?
- No to będziesz miała trochę do sprzątania dobrze że teraz przyszłaś(była 18:30). Zaraz wszyscy kończą pracę i ja także. Zostajesz tylko ty i ci co myją baseny i podłogi itp.
- No to dobrze myślałam że się spóźniłam.
Po 10 min. rozmawiania z koleżanką, Alice zauważyła że ci co pracują w biurach i monitoringach wychodzą. Po chwili dziewczyna zauważyła że i Sally szykuje się wyjścia. Gdy się wyszykowała podeszła do dziewczyny i ucałowała ją w policzek.
- No dobrze kochana, to ja będę lecieć. Powodzenia w pierwszym dniu pracy.
- Dzięki przyda się.
Po pożegnaniu się z dziewczyną, blondynka wzięła torbę i poszła się po akcesoria do sprzątania. Po kilku minutach była wyszykowana. Postanowiła więc zacząć od największego pomieszczenia...biura dyrektora. Ruszyła więc w jego kierunku. Kilka minut później była pod drzwiami. Wzięła głęboki wdech i weszła. O dziwo było dość czysto. Ucieszył ją ten fakt.
- No to widać że nasz drogi szef dba o czystość. Przynajmniej nie będę miała tyle roboty.
Na biurku było kilka nieuporządkowanych dokumentów, kubek po kawie. Najpierw wzięła na wózek brudny kubek. Potem uporządkowała dokumenty. Gdy je wszystkie ułożyła na trzy kubki zrobiło ich się dość dużo. Po wykonanych czynnościach spojrzała na biurko, by sprawdzić czy jest czysto. Po chwil zabrała się za ścieranie i zamiatanie podłogi. Po 15 min Alice była już w drugim biurze, a po 2 godzinach była już po pracy. Cieszyła się z tego powodu, ponieważ była bardzo zmęczona. Gdy pomyła brudne kubki i poukładała je w szawkach. Ubrała się w płaszcz i wyszła z pływalni zamykając drzwi.

Prolog

Pewnego pięknego czerwcowego dnia Kyoraku przechadzał się rynkiem. Zjadł dziś już trzy porcje lodów i nadal było mu gorąco. Nagle zza zakrętu wypadła na niego Rei w stroju kąpielowym. Była cała mokra.
-Hej Kyoraku! - powiedziała - Niedaleko otworzyli nową pływalnię. Może też się wybierzesz?
-W sumie i tak jest zbyt duży upał na cokolwiek innego - westchnął albinos - Gdzie to jest?
-Tuż za rogiem - odparła ciągnąc go za rękę - Chodź, zaprowadzę cię.
Faktycznie. Tam, gdzie dawniej stał stary magazyn portowy obecnie znajdowała się olbrzymia budowla oznaczona tablicą "Pływalnia im. Suicune'a w Twinleaf Town". Oboje weszli do środka. W centrum znajdował się ogromny basen z wielką liczbą zjeżdżalni i drabinek. Drzwi po prawej i lewej stronie prowadziły najprawdopodobniej do szatni, gdyż dzieci zapierały się rękami i nogami, żeby tam nie iść. Drzwi na drugim końcu budynku oznaczone były napisem "Sauna".
-Kiedy oni to postawili? - spytał Kyoraku - Jeszcze wczoraj tego chyba tutaj nie było.
-Machoke'i i Machampy potrafią dawać z siebie 200%, jeśli termin je goni - usłyszeli głos. Był to wysoki opalony mężczyzna w średnim wieku. Nosił żółtą koszulkę i krótkie czerwone spodenki. Na jego szyi wisiał gwizdek.
-Witajcie! - powiedział po chwili - Nazywam się Kaien i jestem tutaj ratownikiem. Panienka pewnie już korzystała z naszych atrakcji, co?
-Mhm - odparła - Riolu też się świetnie bawił.
-Można tutaj wprowadzać Pokemony? - spytał Kyoraku.
-Oczywiście - odparł Kaien - Nie mogą tylko stanowić zagrożenia dla innych.
Kyoraku udał się do szatni. Wziął numer 8 i spakował tam wszystkie swoje rzeczy. Przedtem jednak wypuścił z Pokeballa Mismagius.
-Co Missy? Popływamy sobie? - spytał albinos.
Duch skinął głową po czym oboje ruszyli w stronę basenu. Korzystali ze wszystkich atrakcji (Missy najbardziej spodobało się jacuzzi). Razem z Rei i Riolu postanowili zjechać wspólnie z największej zjeżdżalni (dziewczyna bała się to zrobić sama). Był to jeden z najlepszych dni tego lata. Do czasu.
Gdy wszyscy czworo zjeżdżali, rozległ się alarm. Okazało się, że jakiś nieodpowiedzialny klient wprowadził na teren pływalni agresywnego Nidokinga, który przy pomocy swojego Hiper Promienia poważnie zranił wiele osób i stworków.
-Tirtouga! Strumień Wody! - usłyszeli głos Kaiena.
Po chwili obok nich przeleciał żółw otoczony wodną powłoką. Uderzył z wielką siłą w agresora, lecz na niewiele się to zdało, gdyż Nidoking natychmiast pokonał go Podwójnym Kopnięciem.
-Nasza kolej - zdecydował Kyoraku - Missy! Psycho Promień!
-Ok! - zawołała Rei - Riolu! Siła Dłoni!
Oba ruchy trafiły w cel, lecz z podobnym skutkiem, co Strumień Wody Tirtougi.
-Trawa! - zawołał Kaien - Ruchy Pokemonów trawiastych!
-Rozumiem! - odrzekł Kyoraku - Missy! Magiczny Liść!
Tym razem Nidoking nie był na tyle wytrzymały, aby powstrzymać ten atak. Padł na ziemię jak długi.
Podbiegł do niego młody mężczyzna ze sterczącymi brązowymi włosami.
-Najmocniej przepraszam - powiedział - Oczywiście zapłacę za wszelkie zniszczenia.
Gdy wszystko się uspokoiło, Kaien podszedł do Kyoraka i rzekł:
-To był niezwykłe młody. Może chciałbyś u nas pracować? Dostałbyś uczciwą pensję, a ty i panienka będziecie mogli tu przychodzić kiedy będziecie chcieli i na jak długo. Zupełnie za darmo!
Kyoraku zamyślił się, jednak Rei, Riolu i Missy uwiesili mu się na ramieniu z błagalnym wzrokiem, więc albinos musiał skapitulować.
-Ok, pasuje. Kiedy zaczynam?
-Dzisiaj damy sobie spokój. Machamy muszą naprawić zniszczenia. Może od jutra? - zaproponował Kaien.
-W porządku. Wyrobicie się? - zapytał.
-Już ci to raz powiedziałem. Pokemony walczące potrafią pracować naprawdę szybko, jeśli goni je termin.
Kyoraku i Rei pożegnali się z ratownikiem, ubrali się i ruszyli z powrotem do domu.

Alice: 450 dodane
xEwAx: 200 dodane
Kyoraku: 400 dodane

na marginesie nie walcie mi samych dialogów max 20% pracy oraz uwaga jak chcecie coś dodać, edytujcie poprzedni wpis a nie dodawajcie nowy.

~Dzień trzeci~

Wstęp

Środa. W ten dzień pływalnia zwykle jest najbardziej oblegana. Czemu? Nie mam pojęcia. Na szczęście dziś miałam dodatkowe dwie godziny wolnego. Dopiero o dziesiątej przyszłam do mojej pracy. Kluczem otworzyłam drzwi wszystko wyglądało zupełnie inaczej niż zazwyczaj. Kolorowe, obrzydliwie kolorowe sempertyny zwisały luźno z sufitu, na powierzchni wody w basenie pływało konfetti, a gdzie nie gdzie walały się balony. Pół minuty później za moimi plecami pokazali się inni pracownicy. Zawsze przyjeżdżali razem.
Co tu się stało?! Spytał najstarszy z nas. Na odpowiedź nie musieliśmy długo czekać. Zza drzwi prowadzących do kantorka wyszedł główny ratownik. Ten sam którego zastępowałam.
Czyż nie jest pięknie? Wszyscy dyskretni przwrócili oczami. Zapewne głowicie się czemu jest tu tak uroczo? Co jak co. Może i przystojny ale niezbyt zna się na tym co dobre. No więc wczoraj dostałem wiadomość od bliskiego przyjaciela, który poinformował mnie, że w dniu dzisiejszym ma nas odwiedzić wspaniały gość. Kto? Spytał się żartobliwie... Najwspanialsza trenerka wodnych Pokemon'ów w Kanto. Misty! Wszyscy spojrzeli po sobie. Nadal nie rozumieli po co tyle hałasu. Ratownik zobaczywszy nasze miny dodał: Może powiem inaczej. Jeśli Misty będzie się tu podobało dostaniemy dofinansowanie. A wiecie jak trudno teraz o pieniądze. Więc każdy ma teraz wziąć się w garść i zacząć pracę. Lista obowiązków wisi na korkowej tablicy przy automacie. Powodzenia. Spojrzeliśmy jednocześnie na listę. Szczęki nam opadły. Sięgała ziemi. Gdy podeszliśmy zobaczyliśmy kupę roboty. Zwróciłam uwagę tylko na moje obowiązki...

...
Serpentyny - Anastazja
Mycie podłóg - Anastazja
Zamiatanie - Anastazja
Mycie okien - Anastazja
Zakup pokarmu dla wodnych Pokemon'ów - Anastazja
Zakup jedzenia dla Misty - Anastazja
Wymiana nie działających żarówek - Anastazja
Sprawdzenie czystości basenu - Anastazja
Wyłowienie konfetti z basenu - Anastazja
...

To ostatnie zapisane było pospiesznie niebieskim długopisem. Zapowiada się ciekawie...

Praca

Od czego by tu zacząć? Spojrzałam ponownie na kartkę. Najlepiej będzie po prostu iść po kolei. Myślałam. Tak więc wzięłam stojące w kącie drewniane krzesło i przytargałam na sam środek holu. Gdy bezpiecznie na nie weszłam zaczęłam zawieszać zwisające serpentyny o lampy, niedziałające wiatraki i kratki wentylacyjne. Ozdoby leżące na ziemi zgarniałam do torby i wyrzucałam bezlitośnie na śmietnik. Po kończonej pracy rozejrzałam się. Teraz wygląda to choć trochę lepiej... Podeszłam na powrót do tablicy i przeczytałam co następne. Mycie i zamiatani? To może poczekać... A więc okna. Przysunęłam to samo krzesło pod brudne okna, nalałam wody z płynem oraz znalazłam szmatkę. Zaczęłam myć, najpierw te małe, następnie duże. Po chwili szyby lśniły jak nigdy dotąd. Następne były zakupy. Lepiej zrobię to gdy się schłodzi... Po raz kolejny przytargałam niezbędne krzesło i postawiłam, tym razem pod żyrandolem, a w ręku trzymałam jednorazówkę wypełnioną nowymi żarówkami. Zgasiłam światło w całym pomieszczeniu, założyłam gumowe rękawice, w końcu bezpieczeństwo przede wszystkim, i zaczęłam wymieniać stare na nowe. Co prawda nie było to najłatwiejsze zadanie ze względu na kiwające się już krzesło, ale doszłam do skutku. Odstawiłam dziwnie przegięte krzesełko w ten sam kąt, w którym je znalazłam i poszłam na salę basenową. Najpierw wyłowię te przeklęte konfetti... Chwyciłam sieć leżącą w kantorku ratownika i zaczęłam gładzić nią powierzchnię wody. Była to żmudna praca. Czoło zaczęło mi się pocić. Znając moje szczęście musi się coś stać... Nie omyliłam się. Po chwili machania noga poślizgnęła się na śliskiej posadce i wpadłam do wody. Cała mokra i pokryta konfetti ponownie wróciłam do pracy. W końcu po wymianie wody mogłam udać się do sklepu. Nie trwało to krótko. Market był zaledwie dwie minuty drogi. Wróciwszy z pełnymi torbami odstawiłam je pod ladę. Kamil zagarnął je i poszedł przygotowywać jedzenie. Ja wróciłam do swoim obowiązków. Podłogi... Nie ma wyjścia. Chwyciłam za mop i wiadro, nalałam wody i płynu i zaczęłam machać nim gdzie się dało. Najpierw szatnie, hol, recepcja, a na sam koniec sala basenowa. Wybiła godzina czternasta. Za godzinę zjawi się Misty... Szybko chwyciłam za szczotkę i zaczęłam zamiatać pozostałe dekoracje i piach w określone wcześniej miejsce, a następnie zgarniać na szufelkę. Pełny worek zaniosłam na prywatny śmietnik.  Spojrzałam powtórnie na listę. Przy każdym z moich zadań odznaczał się niebieski haczyk. Wygląda na to, że skończyłam , ale nie tylko ja. Wszyscy moim współpracownicy także zebrali się przy wejściu. Kamil miał całe ręce w plastrach, a Dominik spalone brwi...
No moi drodzy świetna robota, a teraz rozejść się póki Misty tu nie m... Tu przerwał, ponieważ przez drzwi weszła rudowłosa trenerka. Po raz pierwszy widziałam lidera sali na własne oczy. Spojrzała na mnie, mrugnęła prawym okiem i poszła za ratownikiem. Nie chcąc sobie nagrabić wyszliśmy z pływalni. Zapłatę rozdał nam Dominik...